WSTĘP

Obecny IV Dokument z Malines porusza temat szczególnie delikatny. Chce odpowiedzieć na pytanie: jaka powinna być teoretycznie i praktycznie postawa chrześcijańska wobec rzeczywistości i wpływów Ducha Zła w świecie?

Problem trudny, gdyż chodzi o domenę już w swej definicji ciemną, w której traktowaniu powinno się wystrzegać wszelkich uproszczeń czy to typu fundamentalistycznego, czy racjonalistycznego.

Nie jest moim zamiarem penetrowanie jej we wszystkich kierunkach, lecz jedynie w ograniczonym zakresie, i orzeczenie, jaka jest w tym przypadku myśl i praktyka duszpasterska Kościoła, oraz skonfrontowanie jej z praktyką niektórych grup i wspólnot Odnowy w odniesieniu do wyzwalania i egzorcyzmu.

Paweł VI wyraźne zachęcił do ponownego przestudiowania wszystkiego, co dotyczy działalności Złego, tak obcego naszej współczesnej mentalności. Praca mniejsza podjęta jest w tej perspektywie.

Logicznie należałoby najpierw przestudiować „charyzmat uzdrawiania” zaktualizowany w Odnowie, gdyż do niego odnosi się praktyka wyzwalania i egzorcyzmu, choć nie jest z nim identyczna. Byłby to jednak temat zbyt szeroki, dlatego konieczność podyktowała wybór najważniejszego zagadnienia.

Chcemy wyznaczyć i pomóc znaleźć pewną drogę postępowania pomiędzy dwoma niebezpieczeństwami:

• niedocenianiem obecności Ducha Zła w świecie;
• zwalczaniem go bez rozeznania i koniecznych kościelnych gwarancji.

Czy się chce, czy nie, Kościół stoi wobec poważnego problemu duszpasterskiego, który dotyczy jego misji w świecie. Nie można się od niego uchylić, mimo zawiłości i delikatności problemu: chodzi o wierność Ewangelii i obowiązek zmierzenia się z wpływem Złego we współczesnym świecie.

Od samego początku, pisząc słowo Zły dużą literą, stoję wobec konieczności wyboru. Czy należy pisać małą literą, aby określić globalnie destrukcyjne i zabójcze wpływy, które dziś atakują człowieka i społeczeństwo? Czy też chodzi o rozpoznanie poza tymi nieprawymi i ciemnymi siłami Mocy Zła, obdarzonego inteligencją i wolą, która działa w świecie?

Nie uniknie się pytania i dylematu. Albo przyjmuje się istnienie Diabła, ryzykując przeciwstawienie się współczesnej krytycznej mentalności, lub też odrzuci się go, co jest przeciwstawieniem się Tradycji Kościoła i Ewangelii.

Na następnych stronicach chciałbym pomóc utorować drogę między Scyllą i Charybdą, nie zapominając o trudności problemu. Muszę z jednej strony otwarcie potwierdzić istnienie Ducha Zła, lecz również przestrzec przed pokusą lekkomyślnego wchodzenia na tereny usiane zasadzkami.

Bezpieczeństwo drogowe zapewnione jest przez zielone i czerwone światła, a czasem przez migoczące światło żółte. Chcemy w tym przypadku zaoferować podobną posługę.

IV Dokument z Malines porusza problem, który dotyczy wszystkich, również spoza Odnowy charyzmatycznej: chcemy odsłonić autentyczną myśl Magisterium i zasygnalizować pewne wypaczenia. Aby ułatwić studiowanie tych stron, tekst podzielono numerycznie dla ułatwienia dyskusji czy analizy w grupach, w czasie sesji lub seminariów.

Każdy rozdział kończy się modlitwą zapożyczoną z liturgii Kościoła. Jest to zaproszenie do czytania i równocześnie modlitwy głębokiej jedności w wierze Kościoła, który naszej wierze daje pełny wymiar, siłę i pewność. Kościół modlący się jest sam przez się Kościołem nauczającym.

Stronice te pisano z modlitwą i cierpieniem, gdyż zdawałem sobie sprawę, że wydadzą się przedawnione tym, którzy uważają diabła za mit, natomiast mogą uchodzić za zbyt mało, lub wcale, nie oparte na doświadczeniu duszpasterskim w oczach wszystkich, którzy praktykują wyzwalanie z całej gamy uzależnień i którzy ponadto uważają, że „ostrzeżenia mogą zdyskredytować Odnowę”. Wręcz przeciwnie, wierzę, że dokładne usytuowanie zagadnienia może tylko uwierzytelnić Odnowę i jej niezmierną duchową żywotność.

Jeżeli chodzi o doświadczenie, powiem po prostu, że nie mogę wątpić osobiście we wpływ diabelski w pewnych określonych wypadkach i że byłem świadkiem, również narzędziem, egzorcyzmu wyzwalającego. Dziękuję liderom Odnowy, kapłanom i świeckim, którzy mi pozwolili zapoznać się w różnych krajach ze sposobami praktykowania posługi „wyzwolenia”.

Niech ta praca pomoże usunąć trudności i wyrównać ścieżki Pańskie. Duch Święty bardziej niż kiedykolwiek powinien nas wszystkich oświecić. Jedynie On może nas wprowadzić w zrozumienie tajemnicy Odkupienia i pełnię Prawdy. A ona jest ze swej natury wyzwoleniem i uwolnieniem, według słów Chrystusa Pana: „Prawda was wyzwoli”.

Niech Maryja wyjedna nam od Pana Jezusa łaskę, by pokornie i w należytym usposobieniu dokonać rozeznania i wejść w macierzyńską mądrość Kościoła!

Niech pomoże każdemu z nas w pełni otworzyć się na Ducha Świętego i stawiać czoło z odwagą i roztropnością temu wszystkiemu, co przeszkadza i zwalcza królestwo Boże w świecie, który wedle słów Pawła VI jest równocześnie „wspaniały i boleśnie tragiczny”.

† L.J. Kardynał Suenens

 

OD POLSKIEGO WYDAWCY

Książka kardynała Léona Josepha Suenensa Renouveau et Puissances des Ténebrés, której tłumaczenie Odnowa i moce ciemności dajemy czytelnikowi polskiemu, stanowi kolejny, tj. IV Dokument z Malines. Napisana w 1982 roku, nie mogła posłużyć się katechezami papieskimi z 1986 r. dotyczącymi upadłych aniołów.

Redakcja uważa za słuszne dołączenie w formie aneksu katechezy Jana Pawła II z 13 sierpnia 1986 r. w całości, oraz części katechezy z 20 sierpnia 1986 r. dotyczącej poruszanego zagadnienia, zawartej w nr 8 polskiej wersji „l’Osservatore Romanao”.

Redakcja dołącza także jedną z ostatnich publikacji kardynała Josepha Höffnera, przewodniczącego Konferencji Episkopatu Niemiec, na temat szatana, opętania i egzorcyzmów, opublikowanej w języku polskim w kwartalniku „Wiara i Katecheza” (nr 5/1987). Artykuł ten jest polemiką z niektórymi dziennikarzami i teologami, którzy reprezentują poglądy niezgodne z nauką Kościoła.

Równocześnie redakcja zwraca uwagę czytelnika, że Odnowa w Duchu Świętym, zwana również Odnową charyzmatyczną, jest zjawiskiem obejmującym wszystkie kontynenty, toteż niektóre rozdziały i paragrafy traktujące o posłudze „wyzwolenia od złych mocy” (rozdz. IX, X, XI) odnoszą się raczej do krajów Ameryki, gdzie powstał zwyczaj łączenia, gdzieniegdzie, modlitwy o ożywienie darów Ducha Świętego – tzw. chrztu w Duchu Świętym, z uprzednią modlitwą o wyzwolenie czy „uwolnienie” od mocy ciemności. Autor zaleca tu daleko posuniętą ostrożność.

W Polsce nie stosuje się w Odnowie praktyki „uwalniania od złych duchów”; niemniej jednak wobec niebezpiecznej fali satanizmu, jaką obserwują biskupi i duszpasterze w różnych rejonach kraju, redakcja nie usuwa tych problemów z książki, którą Czcigodny Autor, Jego Eminencja kard. L.J. Suenens, życzliwie zezwolił nam przełożyć i za co wyrażamy niniejszym naszą głęboką wdzięczność.