Jak długo Mojżesz trzymał ręce podniesione do góry, Izrael miał przewagę. Gdy zaś ręce opuszczał, przewagę miał Amalekita. Gdy ręce Mojżesza zdrętwiały, wzięli kamień i położyli pod niego i usiadł na nim. Aron i Chur podparli jego ręce, jeden z tej, a drugi z tamtej strony. W ten sposób aż do zachodu słońca były jego ręce stale wzniesione. I tak zdołał Jozue pokonać Amalekitów i ich lud ostrzem miecza.

Ostatnio opóźniałem się z rękopisem dla wydawcy. Moja wymówka? Obecnie jedna z najbardziej popularnych w Ameryce: „Nie miałem czasu”. Przyjrzyjmy się tej wymówce. Dlaczego wydajemy się nie mieć czasu na cokolwiek, a już najmniej na modlitwę? Bez przerwy mam poczucie winy z tego powodu, i jak przypuszczam, większość z was również. Myślę, że jedną z największych przeszkód w naszej relacji

FRAGMENT KSIĄŻKI FUNDAMENTALS OF THE FAITH WYDANEJ PRZEZ IGNATIUS PRESS Do diabła z piekłem! – woła współczesny umysł. Ze wszystkich doktryn chrześcijańskich piekło niewątpliwie należy do najmniej popularnych. Niechrześcijanie je ignorują, marni chrześcijanie je uzasadniają, natomiast antychrześcijanie je atakują. Niektórzy, jak Bertrand Russell w swoim słynnym eseju Why I Am Not a Christian, dowodzą, że skoro Chrystus o nim uczył,

Radość jest czymś więcej niż szczęście, tak jak szczęście jest czymś więcej niż przyjemność. Przyjemność dotyczy ciała. Szczęście zajmuje umysł i uczucia. Radość mieści się głęboko w sercu, duchu, centrum „ja”. Drogą do przyjemności jest władza i rozwaga. Drogą do szczęścia jest dobro moralne. Drogą do radości jest świętość, kochanie Boga z całego swego serca, a bliźniego swego jak siebie

FRAGMENT Z KSIĄŻKI „FUNDAMENTALS OF THE FAITH” WYDANEJ PRZEZ IGNATIUS PRESS Quo vadis? Dokąd idziesz? To najważniejsze pytanie dla podróżnika. A my, żyjący, wszyscy jesteśmy podróżnikami. Śmierć nas wzywa i usuwa. Trwałość jest iluzją. A więc ci, którzy nie potrafią znieść iluzji, zadają pytanie: Quo vadis? Jeśli niebo nie jest odpowiedzią na nasze pytanie, to cała nasza wiara jest fałszywa

Pewna moja znajoma doznała kiedyś amnezji. Pewnego ranka jej otoczenie nagle zaczęło wyglądać dziwnie i odkryła, że nie może rozpoznać swojego domu ani przypomnieć sobie, gdzie mieszka. Sięgając niezgrabnie po telefon, próbowała rozpaczliwie wezwać kogoś na pomoc. Jednak, chociaż próbowała, nie mogła przypomnieć sobie nawet numeru telefonu do swojej najlepszej przyjaciółki. W tym momencie stało się coś niezwykłego: podnosząc słuchawkę,

Ktoś kiedyś powiedział, że Amerykanie darzą szacunkiem proroków, ale nie księży. To znaczy, że wierzymy albo przynajmniej szanujemy niemal każde przesłanie religijne tak długo, jak długo osoba, od której je słyszymy, twierdzi, że opiera je na pozawerbalnym osobistym doświadczeniu Boga lub przynajmniej na przekonaniu wyrastającym z prywatnej oceny sytuacji. Ale jeśli przyjdzie ktoś, przynosząc przesłanie oparte na czyimś innym autorytecie,

FRAGMENT Z KSIĄŻKI „FUNDAMENTALS OF THE FAITH” WYDANEJ PRZEZ IGNATIUS PRESS Doktryna o bóstwie Chrystusa jest centralną doktryną chrześcijańską, gdyż jest ona jak klucz uniwersalny, który otwiera wszystkie pozostałe. Chrześcijanie nie poszukiwali wytłumaczenia i nie badali niezależnie każdej z nauk Chrystusa otrzymanych przez Biblię i Kościół, ale wierzą w nie wszystkie opierając się na autorytecie Chrystusa. Gdyż, jeśli Chrystus jest

Myśli mają większą wartość niż diamenty. Trzy najwartościowsze zasady, jakie kiedykolwiek odkryłem, w całości dotyczą miłości Boga. Żadna z nich nie jest oryginalna, ale każda z nich jest rewolucyjna. Żadna z nich nie pochodzi ode mnie, ale wszystkie przyszły do mnie z nagłą siłą i mocą: było to doświadczenie typu „ooo!”, doświadczenie typu „eureka!”. Wszystkie były uświadomieniem, nie tylko uwierzeniem.

FRAGMENT KSIĄŻKI „FUNDAMENTALS OF THE FAITH” WYDANEJ PRZEZ IGNATIUS PRESS PROBLEM ZŁA JEST NAJPOWAŻNIEJSZYM PROBLEMEM NA ŚWIECIE. JEST TAKŻE JEDNYM POWAŻNYM ZASTRZEŻENIEM DOTYCZĄCYM ISTNIENIA BOGA. Kiedy Święty Tomasz z Akwinu pisał swoją wielką Summa Theologica, potrafił znaleźć tylko dwa zastrzeżenia dotyczące istnienia Boga, chociaż próbował wymienić przynajmniej trzy zastrzeżenia dotyczące każdej z tysięcy tez, których próbował dowieść w tym wielkim