Skoro mówimy o chrzcie św., spróbujmy – na podstawie Biblii, rzecz jasna – zbadać, jakie jest jego znacznie dla chrześcijanina.
Z pewnością chrzest jest ważny, skoro autor Listu do Hebrajczyków zaliczył naukę o chrztach do fundamentów chrześcijaństwa:
„Dlatego pominąwszy podstawowe nauki o Chrystusie przenieśmy się do tego, co doskonałe, nie zakładając ponownie fundamentu, jaki stanowią: pokuta za uczynki martwe i [wyznanie] wiary w Boga, nauka o chrztach i nakładaniu rąk, o powstaniu z martwych i sądzie wiecznym” (Hbr 6,1-2).
I nic dziwnego, przecież Jezus powiedział:
„Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony” (Mk 16,16);
bowiem jak oznajmił Nikodemowi:
„Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego” (J 3,5b).
Dlatego też nakazał Apostołom:
„Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego” (Mt 28,19).
Awięc cel pierwszy: zbawienie.
Święty Piotr nauczał:
„Nawróćcie się […] i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a weźmiecie w darze Ducha Świętego” (Dz 2,38).
Jak widać, chrzest przyjmuje się na odpuszczenie grzechów (cel drugi) oraz aby przyjąć w darze Ducha Świętego (cel trzeci).
Dlaczego?
„Bo wy wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusie, przyoblekliście się w Chrystusa” (Ga 3,27).
Aby przyoblec się w Chrystusa, trzeba się ochrzcić – oto cel czwarty.
Należy to uczynić także po to, by mieć udział w Jego śmierci:
„Czyż nie wiadomo wam, że my wszyscy, którzyśmy otrzymali chrzest zanurzający w Chrystusa Jezusa, zostaliśmy zanurzeni w Jego śmierć?” (Rz 6,3).
Po co ?
„Zatem przez chrzest zanurzający nas w śmierć zostaliśmy razem z Nim pogrzebani po to, abyśmy i my wkroczyli w nowe życie – jak Chrystus powstał z martwych dzięki chwale Ojca” (Rz 6,4).
Mamy więc cel piąty: chrzest powoduje wkroczenie w nowe życie!
Chrzest daje też uczestnictwo w Kościele – jest to cel szósty:
„Wszyscyśmy bowiem w jednym Duchu zostali ochrzczeni, [aby stanowić] jedno Ciało: czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni. Wszyscyśmy też zostali napojeni jednym Duchem” (1&nrbsp;Kor 12,13).
Do ludzi, którzy uwierzyli w Jezusa Chrystusa, Pismo kieruje wezwanie:
„Dlaczego teraz zwlekasz? Ochrzcij się i obmyj z twoich grzechów, wzywając Jego imienia!” (Dz 22,16).
Chrzest jest konieczny, aby stać się chrześcijaninem (Dz 2,41; 8,12-13; 8,38; 10,48; 16,33; 18,8), i to nie jedynie chrzest „nawrócenia” ( tj. chrzest Janowy), ale chrzest w imię Jezusa:
„«Jaki więc chrzest przyjęliście?» – zapytał. A oni odpowiedzieli: «Chrzest Janowy». «Jan udzielał chrztu nawrócenia, przemawiając do ludu, aby uwierzyli w Tego, który za nim idzie, to jest w Jezusa» – powiedział Paweł. Gdy to usłyszeli, przyjęli chrzest w imię Pana Jezusa” (Dz 19,3-5).
Reasumując, chrzest święty daje nam:
– zbawienie,
– odpuszczenie grzechów,
– przyobleczenie się w Jezusa,
– przyjęcie daru Ducha Świętego,
– wkroczenie w nowe życie,
– przyłączenie do Ciała Jezusa, czyli do Kościoła.