Fragment książki czytanie Pisma Świętego jako Słowa Bożego Polskie Towarzystwo Teologiczne Kraków 1982 Biblia jest dla nas zarówno księgą życia, jak i księgą na całe życie. Nie będzie końca dodatkowym znaczeniom i ideom, jakie będziemy z niej czerpać; nasze słuchanie Pana, przemawiającego do nas jej słowami nie będzie miało końca, zanim staniemy przed Nim twarzą w twarz. W związku z tym nie powinno nas to oszałamiać

Znakomita większość współczesnych badaczy niemal zgodnym chórem utrzymuje, że I List do Koryntian został napisany około 53 – 54 roku po Chr. w Efezie. W zasadzie nie ma wątpliwości co do Pawłowego autorstwa listu oraz integralności tekstu[1]. Nie ma również sporu w kwestii identyfikacji problemów, z którymi borykali się adresaci listu. Rozbieżności pojawiają się dopiero przy próbie odpowiedzi na pytanie o przyczynę zaistnienia tychże problemów i ich specyficzny charakter.

WYKŁAD WYGŁOSZONY PODCZAS AKADEMICKIEGO TYGODNIA KULTURY SŁOWA WE WROCŁAWIU, 15 KWIETNIA 2002 Termin „retoryka” nie kojarzy się nam raczej zbyt dobrze. Zwykle mamy na myśli albo pustosłowie, mówienie o niczym naszych polityków czy uprawianą przez nich „sztukę pięknego kłamania”;, albo ewentualnie – to już konotacje związane z literaturą czy nauką – przerost formy nad treścią – bombastyczność (nawiasem mówiąc, tematyka

Przedrukowane za pozwoleniem National Catholic Register Dzisiaj, szczególnie w Ameryce, katolicy chcą być „akceptowani”. Pierwszy List do Koryntian św. Pawła jest wyjątkowo w sam raz dla takich ludzi. Choć mówi on o wielu różnych sprawach, jednoczącym motywem Listu jest to, że chrześcijanie mają być inni niż wszyscy. Korynt był największym, najbardziej kosmopolitycznym i dekadenckim miastem w Grecji. Dwie trzecie z

Przedrukowane za pozwoleniem National Catholic Register Tesalonika była większym miastem w Macedonii (północna Grecja), położonym w pobliżu legendarnej siedziby greckich bogów, góry Olimp. Miasto wciąż istnieje – nazywa się Saloniki. Ponieważ tamtejsi wierni składali się zarówno z Greków, jak i Żydów, Paweł zaczyna swój pierwszy list do nich swoim zwykłym pozdrowieniem, łącząc grecką „łaskę” (charis) i żydowski „pokój” (shalom). Jego

W tradycyjnej i nowoczesnej teologii od dość dawna istnieje bardzo ciekawe zagadnienie tzw. hebrajskiej Ewangelii Mateusza, która miała powstać bardzo wcześnie i być swego rodzaju prototypem kanonicznej Ewangelii według św. Mateusza, jaką dziś zawiera nasze Pismo Święte. Wszystko zaczęło się dość niepozornie: od dość enigmatycznego świadectwa Papiasza, biskupa z Hierapolis, żyjącego w II wieku. Ze świadectwa Papiasza zdaje się wynikać,