Czy Żydzi w Starym Testamencie oczekiwali, aby Mesjasz był Bogiem?

W trakcie rozmowy ze Świadkiem Jehowy spotkałem się z takim zarzutem:

Teza: Jezus nie jest Bogiem równy Ojcu gdyż:

1. W I wieku nie dyskutowano na temat Bóstwa Jezusa. Dyskutowano o sprawach ważnych np. obrzezanie.
2. Oczekiwania mesjańskie w Judaizmie nie obejmowały idei Bóstwa Chrystusa
miał być jak np. władca (Rdz 49, 10), apostoł i arcykapłan (Hebr 1, 2), jak prorok (Pwt 18, 16-19), Mojżesz (Dz 3, 22)

3. Przypisywanie błędu bóstwa Chrystusa wynika z odstępstwa opisywanego w Ap 7

Odpowiedziałem Jemu tak:

Należysz tzw grupie Świadków Jehowy do apologetów tzw. presupozycyjnych i przedstawiłeś bardzo interesującą argumentację historyczną. Jednak ta argumentacja posiada pewne błędy merytoryczne i błędy logiczne.

ad. 1 Nie, gdyż jest to błąd logiczny ex silentio. Błąd ten pojawia się zawsze wtedy, gdy ktoś argumentuje na podstawie braku danych. Oto najczęstsze przykłady takiego błędnego logicznie argumentowania:

np. Św. Paweł nic nie wiedział o ziemskim życiu Jezusa, skoro nic o tym nie pisał.

lub Nie dyskutowano o Bóstwie Jezusa  I wieku n.e., zatem Jezus nie jest Bogiem.

a także Argumentum ad ignorantiam

Ten błąd logiczny powstaje wtedy, gdy ktoś twierdzi coś na podstawie braku dowodów na istnienie czegoś lub gdy twierdzi coś na podstawie braku dowodów przeciw istnieniu czegoś.

Przykład:

Nie ma dowodów na dyskusje o boskości Jezusa, zatem można uznać, że Jezus nie jest Bogiem

ad. 2 Oczekiwania mesjańskiego nie wykluczają Bóstwa Chrystusa.

Faktem jest wiara bóstwa Jezusa musiała rozprzestrzenić się w środowisku judeochrześcijan, którzy doskonale znali Stary Testament.

Faktem monoteizm winien być rozumiany inaczej niż czynią to żydowscy nauczyciele jego czasów, którzy nie przyjęli Chrystusa.

Faktem, że nawróceni Żydzi, którzy oczekiwali Mesjasza, gromadzili się „w imię Jezusa”, modlili się do Niego, śpiewali Mu hymny, wyznawali jako Pana wywyższonego ponad wszelkie istoty duchowe, przypisywali Mu tytuły, które Stary Testament odnosi jedynie do Boga, i przyjmowali Go jako boskiego Odkupiciela

Co jest powodem, że zostały pominięte następujące aspekty postrzegania Mesjasza w ST?

a. W wizjach prorockich wygląd Ojca odpowiada wyglądowi Syna:

Obaj odziani są w białe szaty (Dn 7:9, Ap 1:13, Mk 9:3);

Obaj posiadają włosy jak biała wełna (Dn 7:9, Ap 1:14);

Od Obu promieniuje blask (Dn 7:10, Ap 1:14, 16, Mt 17:2);

Obaj posiadają charakterystyczny głos (Ez 43:2, Ap 1:15);

Obaj są Pierwszymi i Ostatnimi (Iz 44:6, 48:12, Ap 1:17);

Obaj mają po „siedmioro oczu” (Za 4:10, Ap 5:6);

Głos Obu jest potężny (Iz 30:30, Ap 1:10);

b. Ewangeliści i Apostołowie odnoszą do Jezusa proroctwa i wypowiedzi ST dotyczące tam Boga. Świadczy to o równości majestatu osób Bożych:
Iz 40:3 (Mt 3:3, Mk 1:3, Łk 3:4nn.);
Ml 3:1 (Mt 11:10, Łk 7:27, 1:76);
Iz 8:17 (Hbr 2:13);
Za 11:12n. (Mt 27:9n.);
Iz 35:4n. (Mt 11:5, Łk 7:22);
Iz 6:1-10 (J 12:37, 40n.);
Ps 102:26 (Hbr 1:10n.);
Iz 43:10nn. (Dz 1:8);
Iz 28:16 (Rz 10:11);
Jl 3:5 (Rz 10:9, 13);
Iz 45:23 (Flp 2:9n. por. Rz 14:10n.);
Iz 8:13nn. (1P 2:7n.);
Duch Jahwe (Duch Chrystusa, 1P 1:11);
Wj 19:3, 1Krl 19:8 (Mk 9:2nn.);
Ps 97:7 LXX (Hbr 1:6);
Ps 7:10 (Ap 2:23);
Ps 34:9 (1P 2:3);
Iz 8:13 (1P 3:15).

c. Tytuł Mesjasz używany przez Żydów (Zbawca, Wybawca, Wybawiciel) najbardziej ukazuje równość Syna z Ojcem. Teksty o dwóch „Zbawicielach”:

Łk 2:11 o Synu, a Łk 1:47 o Ojcu.

2Tm 1:10 o Synu, a 1Tm 1:1, 2:3 i 4:10 o Ojcu.

Tt 1:3-4 – w dwóch sąsiadujących wersetach mowa jest o Synu i Ojcu.

Tt 2:13 o Synu, a Tt 2:10 o Ojcu.

Tt 3:4-6 – w obrębie trzech wersetów mowa jest o Synu i Ojcu.

Widzimy, że mowa jest o dwóch „Zbawcach”, chociaż Bóg mówi: „poza Mną nie ma żadnego zbawcy” (Iz 43:11), „nie ma prócz Mnie wybawcy” (Oz 13:4).

c. Bóg jest nazwany Mesjaszem

Jdt 9:11, 1Mch 4:30, Hi 19:25, Ps 17:7, 18:3, 18:47, 19:15, 24:5, 25:5, 40:18, 51:16, 65:6, 70:6, 78:35, 85:5, 106:21, 118:14, 144:2, Mdr 16:7, Syr 51:1, Iz 17:10, 43:3, 43:11, 45:15, 21, 49:26, 60:16, 62:11, 63:8, Jr 14:8, Ba 4:22, Oz 13:4, Ha 3:18, Jud 25.

Jezus jest Mesjaszem
Oto pozostałe fragmenty o Jezusie „Zbawicielu”:

J 4:42, Dz 5:31, 13:23, Rz 11:26, Ef 5:23, Flp 3:20, 1Tes 1:10, 2P 1:1, 11, 2:20, 3:2, 18, 1J 4:14 (por. Jud 25).

d. Żydzi nawróceni na chrześcijaństwo jasno rozumieli te porównania:.

PAN PANÓW

Bóg Ojciec

Syn Boży

Pwt 10, 17

… Jahwe, jest … Panem nad panami …

Ps 136, 3

Chwalcie Pana nad panami …

Ap 17, 14

… Baranek … Panem jest panów …

Ap 19, 16

… ma wypisane imię … PAN PANÓW.

PAN

Bóg Ojciec

Syn Boży

Ml 1, 6

… Ja jestem Panem …

Flp 2, 11

… Jezus Chrystus jest PANEM …

Mt 6, 24

Nikt nie może dwom panom służyć.

Rz 10, 12. 9

Jeden jest … Pan … JEZUS JEST PANEM …

Rz 12, 11

Pełnijcie służbę Panu.

Kol 3,24

Chrystusowi jako Panu.

1 Krn 29, 11

… Ty nad wszystkim panujesz …

J 13, 13-14

Wy mnie nazywacie … Panem

i dobrze mówicie, bo nim jestem.

Jeżeli więc Ja, Pan …

Dz 2, 36

… Jezusa … uczynił Bóg … Panem …

Dz 10, 36

On to jest Panem wszystkich.

Dz 7, 59-60

Panie Jezu, przyjmij ducha mego!

Panie, nie poczytaj im tego grzechu.

BÓG

Bóg Ojciec

Syn Boży

Iz 43, 10-12

… abyście mogli poznać i uwierzyć Mi,

oraz zrozumieć, że tylko Ja istnieję.

Boga utworzonego przede Mną nie było

ani po Mnie nie będzie.

Ja, Jahwe, tylko Ja istnieję … … Ja jestem Bogiem …

J 20, 28

Tomasz Mu odpowiedział: … Bóg … !

Hbr 1, 8

Tron Twój, Boże, na wieki wieków …

Pwt 32, 39 PNŚ

… nie ma obok mnie żadnych bogów.

J 1, 1 PNŚ

… słowo był bogiem.

Iz 45, 23

.. Ja jestem Bogiem i nikt inny!

J 1, 1

Bogiem było Słowo

1 J 5, 20

On zaś jest … Bogiem …

Iz 35, 4

Oto wasz Bóg …

Rz 9, 5

… Bóg błogosławiony na wieki. Amen.

Iz 40, 3

… Drogę dla Jahwe przygotujcie …

gościniec naszemu Bogu!

Łk 1, 76

A i ty, dziecię, prorokiem Najwyższego zwać się będziesz, bo pójdziesz przed Panem torując Mu drogi;

Co potwierdza Towarzystwo Strażnica w wersetach:

Iz 9:6 – „Bo narodziło się nam dziecko, syn został nam dany; a na jego barkach spocznie władza książęca. I będą go zwać imieniem Cudowny Doradca, PotężnyBóg, Wiekuisty Ojciec, Książę Pokoju” (Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata 1997).

J 20:28 – „Odpowiadając, Tomasz rzekł do niego: »Mój Pan i mój Bóg!«” (jw.).

i w swoim nauczaniu

„Nigdy nie było, nigdy nie będzie i nigdy nie mogło być lepszego i zupełniejszego objawienia Boga ludziom, jak w osobie Chrystusa Pana; bo On »stał się ciałem,« był »Bogiem objawionym w ciele.« (1 list do Tym. 3:16)” (Pojednanie pomiędzy Bogiem i człowiekiem 1920 s. 84).

„Tacy odziedziczą ziemię, kupioną własność – którą Jezus przy końcu Tysiąclecia przywróci wszystkim dzieciom Adama, którzy wówczas przyjmą Jego wielkie łaski i zostaną przez Niego odrodzeni, aby w ten sposób stać się Jego synami, a On ich Ojcem, ich Bogiem. (Izaj. 9:6)” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 379).

„Słuszną jest rzeczą przypisywać Chrystusowi Jezusowi imię Pana i Boga, jak to czynił pierwotny kościół i św. Szczepan modląc się do Niego – Dzieje 7:59” (Strażnica 15.04 1922 s. 125).

ad. 3 Świadomość spełnienia oczekiwań mesjańskich i utożsamienie JHWH z Jezusem nastąpiła już I wieku.

Pytania:

Co jest powodem, że nadajesz Jezusowi tytuły takie jak: proroka jak Mojżesz, władca, apostoł i arcykapłan skoro Towarzystwo Strażnica nigdy takich określeń w swoich publikacjach dotyczących Mesjasza nie użyła? Czy te tytuły wyrażają przez Towarzystwo Strażnica także pewne oczekiwania mesjańskie?

por.
https://drive.google.com/file/d/1FoNHamnTo2JOvtTAMKujID7IdFOMuojn/view?usp=sharing

Podsumowanie
Nie mam podstaw uważać, że pewne oczekiwania Mesjańskie Żydów mają wykluczać Bóstwo Chrystusa skoro autorzy biblijni wykazują, że Mesjasz jest Bogiem i proroctwa ST o Mesjaszu historycznie odnoszą do Boga. To Jezus jest Mesjaszem. Bóstwo Chrystusa wynikające z zapowiedzi ST i potwierdzeniach w nauce apostolskiej w I w. była jasna i klarowna.  Ponadto po analizie stwierdzam, że Judaizm + Mesjanizm nie wynika Świadek Jehowy ( brak jakikolwiek odniesień w literaturze Towarzystwa). Bardziej jestem skłonny stwierdzić, że Świadek Jehowy to nałożenie Starego Testamentu na Nowy.


Kamil Beniuk
strona www: apologetyka.org

Jeden komentarz

  • TS

    Chciałbym wierzyć w to, że Jezus jest Bogiem, niestety twoja argumentacja jest zupełnie nieprzekonująca…

    ad. 1 Nie jest to błąd logiczny, gdy bierzesz pod uwagę wszechmoc Boga i jego celowe kierownictwo.

    „ex silentio” nie jest nawet sam w sobie błędem logicznym. Wiarygodność takiego argumentu „z milczenia” zależy od tego, czy prawdziwe jest przemilczane założenie: “Gdyby dane zdarzenie wystąpiło, to określone źródła wspomniałyby o nim”. Jeśli jest to prawda, argument jest jak najbardziej zasadny.

    Np: Ktoś twierdzi, że właśnie wczoraj prezydent umarł na zawał serca. Inny odpowiada mu: „Nieprawda, gdyby tak było w wiadomościach już dawno coś by o tym wspomnieli.” Jest to argumentacja „ex silentio” – a jednak jest zupełnie logiczna i słuszna.

    Mówisz o braku danych, jednak w przypadku wiary we Wszechmocnego Ponadczasowego Boga autora Biblii, nie może być mowy o czymś takim.

    Bóg który jest Miłością i który chce by ludzie Go poznali, zawarł w Piśmie Świętym dokładnie to co chciał zawrzeć. Jeżeli czegoś nie zawarł, jest to również jakaś informacja, tak jak milczenie człowieka w odpowiedzi na dane pytanie jest również jakąś odpowiedzią.

    Ponieważ Bóg jest wszechmocny, nie jest możliwe by istniała taka sytuacja, że wszyscy chrześcijanie pierwszych wieków głęboko omawiali kwestię bóstwa Jezusa, a jednocześnie w listach Apostolskich „przypadkowo” nie znalazło się o tym ani słowa. Taki przypadek nie jest możliwy ponieważ Bóg jest wszechmocny i w Jego woli jest by ludzie dobrze rozumieli relację między Nim a Jego Synem. Jeśli więc byłyby jakieś cenne dyskusje na ten temat, Bóg sprawiłby, że zostałyby one włączone w kanon Pisma Świętego, tak byśmy mogli odnieść z tego korzyść.

    Jest zaś zupełnie dziwne i niezrozumiałe, dlaczego tak potencjalnie sporna i problematyczna (wśród Żydów) kwestia jak Bóstwo Jezusa Chrystusa nie była wspomniana w Listach Apostolskich, gdyby Jezus był rzeczywiście postrzegany przez Apostołów jako Boga. Skoro kwestia obrzezania (jako problematyczna wśród Żydów) została tak szeroko omówiona, logiczne byłoby by Bóstwo Jezusa było omówione nie mniej szeroko i bezpośrednio. Jeśli tak się nie stało, jest to solidny argument przeciwko tezie, że Jezusa uznawano za Boga.

    „Nie ma dowodów na dyskusje o boskości Jezusa, zatem można uznać, że Jezus nie jest Bogiem” – Jest logiczne, ponieważ Wszechmocny Bóg, takich „dowodów” (Biblijnych) z pewnością by dostarczył – gdyby istniały.

    I owszem pewne dyskusje istniały. Cały List do Hebrajczyków miał na celu dowieść nawróconym Żydom, że Jezus stoi ponad Mojżeszem i Aniołami, a jego kapłaństwo jest większe niż kapłaństwo Aronowe. Apostoł dowodzi tego poprzez przytaczanie proroctw, także przez pokazanie, że Jezus jest kapłanem wedle porządku Melchizedeka. Cały list i jego argumentacja nie miałyby sensu, gdyby wierni w Jeruzalem i Paweł uznawali Jezusa za Boga. Czy Żydzi nie wiedzieli, że Bóg jest ponad Aniołami? Czy nie rozumieli, że jest większy niż Mojżesz? Jaki sens było im to dowodzić?

    Czy Apostoł Paweł musiał wysilać się i wznosić na wyżyny swoją umiejętność argumentacji, by wykazać, że Bóg stoi ponad Aronem? Czy musiał do tego wyciągnąć ze Starego Testamentu fragment o tym, że Jezus jest kapłanem na wzór Melchizedeka? Jeśli Jezus jest Bogiem to oczywiste, że stoi ponad Aniołami, Mojżeszem i Aronem. Skoro Apostoł tego dowodził znaczy to, że nie uznawano Chrystusa za Boga.

    Podobnie: Gdyby chrześcijanie rzeczywiście modlili się do Jezusa, jak to możliwe, że w Biblii nie ma ani jednego przykładu modlitwy do Chrystusa, mimo iż istnieje tysiące przykładów modlitwy skierowanej do Boga Ojca? Jeśli Apostołowie posługiwali się pojęciem Trójcy mówiąc o Bogu, jak to możliwe, że nie pojawiło się to pojęcie w żadnym z listów Apostolskich? Jeśli Bóg chciał by nazywać go Trójcą, jak to możliwe, że nie zawarł tego określenia w swym Liście który skierował do człowieka?

    ad 2. Popełniasz tutaj błąd logiczny podając podobieństwo za dowód bycia tym samym. To oczywiste, że Syn jest podobny do Ojca. Jeżeli Ojciec jest Bogiem, to oczywiste że Jezus będzie podobny do Boga. Posiadanie jakiś podobnych cech nie oznacza, bycie tożsamym. Szklanka ma ucho i człowiek ma ucho – a jednak szklanka nie jest człowiekiem.

    Syn Jana Kowalskiego jest całkiem podobny do Jana Kowalskiego. Ma taki sam kolor włosów i oczu, oraz podobnie się uśmiecha. A jednak syn Jana nie jest Janem. Tak samo podobieństwo Jezusa wobec Boga nie są dowodem na to, że Jezus jest Bogiem. Wystarczające na wyjaśnienie tego podobieństwa jest zauważenie, że Jezus jest Synem Boga, a więc z racji tegoż Synostwa musi być do Niego podobny.

    Podobnie podobieństwo Jezusa wobec Boga wynika też z tego, że Jezus jest „obrazem Boga” (Kol.1,15). Oglądając portret Jana Kowalskiego możemy zauważyć wiele podobieństw między Kowalskim a wizerunkiem portretu – a jednak obraz przedstawiający człowieka nie jest człowiekiem.

    Niektóre też z tych podanych podobieństw są przedstawione w sposób nieuczciwy: „Obaj odziani są w białe szaty (Dn 7:9, Ap 1:13, Mk 9:3);” Odzianych w białe szaty było, w widzeniach, wielu:
    Ap 4, 4. Dokoła tronu – dwadzieścia cztery trony, a na tronach dwudziestu czterech siedzących Starców, odzianych w białe szaty

    Czy więc powinniśmy uznawać tych 24 Starców za bogów ponieważ są „odziani w białe szaty”?

    Ap 3, 5. Kto zwycięży, tak będzie obleczony w szaty białe, i nie wymażę imienia jego z księgi żywota, i wyznam imię jego przed Ojcem moim i przed Aniołami jego.

    Pomylenie Syna z Ojcem, nie jest aż tak wielkim błędem, w końcu są podobni. Wymienione tutaj cechy takie jak: białe szaty (czystość), promienny blask (świętość) czy potężny głos (moc) są symbolami atrybutów wspólnych i charakterystycznych zarówno dla Syna jak i Ojca.

    Zauważmy, że w niektórych wizjach prorockich inaczej przedstawiony jest wygląd Jezusa a inaczej Boga:
    W apokalipsie Jezus jest przedstawiony jako baranek (Ap 5, 6.), a Bóg jako siedzący na tronie przypominający jaspis i sardjusz (4, 2-3.). Starsi oddając cześć wspominają inne dokonanie Boże a inne dokonanie Jezusa (4, 11. i 5, 9.).

    Podobnie we wspomnianym fragmencie z proroctwa Daniela (Dn 7,9.) Bóg jest przedstawiony jako odziany w białe szaty, z włosami jak białymi jak wełna i blaskiem, a Jezus nie jest tam tak przedstawiony, lecz jest określony jedynie jako podobny do syna człowieczego (Dn 7, 13.). Jego wygląd zmienił się gdy otrzymał od Boga panowanie (Dn 7, 14.) i „przemienił się”: „ Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło.” (Mt 17,2) dlatego widzimy go już w Objawieniu jako podobnego do Boga (Ap 1,14).

    Ignorujesz różnice w opisywaniu Jezusa i Boga oraz podobieństwa które nie są ci na rękę:

    – Bóg nigdy nie był nazywany „Synem człowieczym”, a Jezus był nazywany zarówno w Starym jak i Nowym Testamencie „Synem człowieczym” (Dn 7, 13. Mt 16, 27. 26, 2. itd.) tak samo „Synem człowieczym” nazywany był Ezechiel (Ez 2, 1. 8, 15. itd.). Psalm mówi: „Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz, i czym – syn człowieczy, że się nim zajmujesz?” (Ps 8, 5.) a NT stosuje to do Jezusa (Hbr 2, 6.).
    – Jezus jest nazywany wielokrotnie Synem Bożym (np. Mk 1, 1.) ale „Synem Bożym” nazywany jest również Adam (Łk 3, 38.), podobnie Izrael i Efraim (Jer 31, 9.) oraz aniołowie (Hi 1, 6. Rdz 6, 1.). Wszyscy mamy być również synami Bożymi (Ps 29, 1. J 1, 12. Flp 2, 15. 1J 3, 10.)
    – O Bogu nigdy nie napisano by otrzymał od kogoś władzę, a o Jezusie zawsze pisze, że otrzymał władzę od Boga (Dn 7, 14. Hbr 2, 8. Mt 28,18.1 Kor 15,27-28 ). Sam Jezus mówi, że władza została mu przekazana, bo jest człowiekiem: „Przekazał Mu władzę wykonywania sądu, ponieważ jest Synem Człowieczym.” (J 5,27)
    – Nigdzie nie powiedziano, że ludzie mogą być braćmi Boga, mogą zaś być braćmi Jezusa ( Mt 12,50)
    – Bóg nie jest nigdy nazywany sługą, a Jezus nazywany jest sługą Boga wielokrotnie (np. Iz 42,1 Iz 52,13-53,12 Mt 12,17-21).
    – O Bogu powiedziano, że jest nieśmiertelny (1 Tm 1,17), a o Jezusie, że umarł i został wskrzeszony przez Boga (Dz 3,15).
    – O Bogu powiedziano, że jest niewidzialny i nikt Go nigdy nie widział (1 Tm 1,17 J 1,18 ); Jezus był widzialny i widzieli go apostołowie i inni ludzie.
    – Bóg nie jest nigdy nazywany prorokiem, a Jezus został nazwany prorokiem jak Mojżesz (Dz 3,22.)
    – Bóg nie był nazywany arcykapłanem, a Jezus owszem (Hbr 4, 14.)
    – Powiedziano, że Jezus jest obrazem Boga (Kol.1,15) a człowiek został stworzony na obraz Boga ( Rdz 9,6.). Bycie obrazem kogoś to nie to samo co bycie tym kimś.
    – Bóg jest Wszechwiedzący, a Jezus sam twierdzi, że są rzeczy których On nie wie, bo wie je jedynie Bóg (Mk 13,32.).
    – Bóg jest Wszechmocny i czyni wszystko co zechce (Ps 115, 3), Jezus zaś twierdzi, że sam z siebie nie może NIC uczynić (J 5,30), tak samo Apostołowie mówią, że sami z siebie nie mogą nic uczynić, ale że czynią to co Bóg daje mi czynić (2 Kor 3,5).
    – itd.

    A co z podobieństwem między Jezusem a Piotrem? Czy oznacza ono, że Jezus jest Piotrem? Patrz: https://blog.antytrynitarianie.pl/tytuly-boga/

    b) Ewangeliści rozpoznawali proroctwa jako odnoszące się do Jezusa a nie do Boga i jako odnoszące się do Boga w tym znaczeniu, że uczynił to POPRZEZ Jezusa.

    Judy 1:25 „Jedynemu Bogu, Zbawcy naszemu POPRZEZ Jezusa Chrystusa, Pana naszego, chwała, majestat, moc i władza przed wszystkimi wiekami i teraz, i na wszystkie wieki! Amen”

    Kto wyprowadził Izraela z Egiptu, Mojżesz czy Bóg? Napisano, że zrobił to Mojżesz i Aron: Wj 6,27 wyprowadzili Izraelitów z Egiptu: oni, Mojżesz i Aaron.

    A jednocześnie jest napisane, że zrobił to Bóg: Sdz 6,8 To mówi Pan, Bóg Izraela: Oto Ja was wyprowadziłem z Egiptu i Ja was wywiodłem z domu niewoli.

    Wiec Mojżesz i Aron są Bogiem, bo wyprowadzili Izraela, a powiedziano że Izraela wyprowadził Bóg? Prawdą jest stwierdzenie, że Mojżesz wyprowadził Izraelitów z Egiptu. Prawdą jest też stwierdzenie, że Bóg wyprowadził Izraelitów z Egiptu. Czy więc Mojżesz jest Bogiem, albo może istniało wiele osób które wyprowadziły Izraela z Egiptu? Nie. To Bóg wyprowadził Izraela POPRZEZ Mojżesza. Sprzeciwianie się Mojżeszowi było więc sprzeciwianiem się Bogu, a pomaganie Mojżeszowi było również pomaganiem Bogu.

    Bóg działa poprzez wysłanników, aniołów i proroków, to On jest jednak inicjatorem tych działań nie ma więc błędu w mówieniu, że coś zrobił Bóg, gdy zrobił to człowiek przez Boga posłany. Proroctwa mówiące o tym, że Bóg coś zrobi, spełniają się w taki sposób, że jacyś wysłannicy Boży robią to na Jego zlecenie.

    To Salomon zbudował Świątynię w Jeruzalem (1 Krl 6,14) a przecież własnoręcznie nie układał kamienia na kamieniu, lecz posługiwał się w tej budowie wieloma ludźmi. Tak też Bóg posługuje się swoimi wysłannikami.

    Iz 40:3 (Mt 3:3, Mk 1:3, Łk 3:4nn.); – Przygotowanie drogi dla Jezusa to również przygotowanie drogi dla Boga Ojca, który był w Nim (J 10,38) i poprzez Niego dział (Ef 2,18). Jezus działał z polecenia Bożego (J 7, 28.) i w Jego imieniu (J 5:43). Bóg działał poprzez Jezusa:

    J 14, 10. Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. Ojciec, który trwa we Mnie, ON SAM dokonuje tych dzieł.

    To samo tyczy się innych fragmentów. Nie oznaczają one zaś równość Syna i Ojca, ponieważ sam Jezus stwierdził, że Ojciec większy jest od niego:

    J 14,28 Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec WIĘKSZY JEST ode Mnie.

    Jezus stwierdził również, że nie uczy nauki swojej lecz naukę Ojca:
    J 7, 16 Odpowiedział im Jezus mówiąc: «Moja nauka nie jest moją, lecz Tego, który Mnie posłał. 17 Jeśli kto chce pełnić Jego wolę, pozna, czy nauka ta jest od Boga, czy też Ja mówię od siebie samego.

    J 12, 49. Bo Ja nie z siebie samego mówiłem, ale Ojciec, który mnie posłał, On mi rozkazał, co mam powiedzieć i co mam mówić.

    J 14, 24. A nauka, którą słyszycie, nie jest Moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca.

    Apostoł podaje, że stosunek między Chrystusem a Bogiem jest taki jaki między zwykłym człowiekiem a Chrystusem:

    1 Kor 11,3 Chciałbym, żebyście wiedzieli, że głową każdego mężczyzny jest Chrystus (…), a głową Chrystusa – Bóg.

    c) Jeżeli jak wykazałem wyżej Bóg zbawia poprzez Jezusa, to prawdą jest zarówno to, że Jezus jest zbawcą jak i to, że jeden jest zbawca Bóg, który działa poprzez Jezusa.

    Napisałeś: „Widzimy, że mowa jest o dwóch „Zbawcach”, chociaż Bóg mówi: „poza Mną nie ma żadnego zbawcy” (Iz 43:11), „nie ma prócz Mnie wybawcy” (Oz 13:4).”

    Jak się więc ma to do innych fragmentów Pisma mówiących o ludzkich wybawcach?

    Wybawcą bywa nazywany poręczyciel:
    Syr 29,16 Grzesznik za nic sobie ma dobrodziejstwa poręczyciela i bez wdzięczności w sercu odtrąca swego wybawcę.

    Wybawcą bywa również nazwany Mojżesz!:
    Dz 7,35 Tego właśnie Mojżesza, którego zaparli się mówiąc: „Któż ciebie ustanowił panem i sędzią?” – tego właśnie Bóg wysłał jako wodza i WYBAWCĘ pod opieką anioła, który się mu ukazał w krzaku.

    Czy więc Mojżesz jest Bogiem, ponieważ poza Bogiem nie ma wybawcy, a on był „wybawcą” dla Izraela? Nie. Ponieważ to Bóg wybawił lud poprzez Mojżesza. Tak, że słuszne jest zarówno nazywanie Mojżesza wybawcą, jak i stwierdzenie, że poza Bogiem nie ma wybawcy. Bóg działa przez swoje sługi (Dn 9, 10. 2 Krl 21, 10.), a Jezus jest nazywany sługą Bożym (Mt 12,17-21 Iz 42:1 Hbr 8:1,2); sam też Jezus mówi, że sługa stoi niżej niż jego pan:

    Jana 13:16. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Sługa nie jest większy od swego pana ani wysłannik od tego, który go posłał.

    Łk 17, 7 Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: „Pójdź i siądź do stołu?” 8 Czy nie powie mu raczej: „Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił?” 9 Czy dziękuje słudze za to, że wykonał to, co mu polecono? 10 Tak mówcie i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono: „Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać”».

    c) Coś ci się chyba pomyliło, fragmenty te nie mówią wcale o Mesjaszu lecz Zbawicielu, a odpowiedź na to widzisz powyżej.

    Jezus jest nazywany Mesjaszem/Chrystusem (J 1:41 Mt 16:16 Łk 2:26) czyli Pomazańcem Bożym (dosł. mesjasz –pomazaniec patrz: Dz 4,26 Ap 12,10), ale tak samo pomazańcem nazwany jest Saul (1 Sm 24,11 26,9 26,11 2 Sm 1,16), Dawid (2 Sm 19,22) czy Cyrus (Iz 45,1)…

    Bycie pomazańcem/mesjaszem oznacza bycie królem namaszczonym przez Boga do władzy:
    „Wtedy wziął Samuel róg z olejem i namaścił go w gronie jego braci; i od tego dnia Duch Pański spoczął na Dawidzie i pozostał na nim nadal, Samuel zaś powstał i poszedł do Ramy” /1 Sm 16:13

    „Wtedy wylał olej na jego głowę i rzekł do niego: Tak mówi Pan, Bóg Izraela: Namaściłem cię na króla nad ludem Pana, nad Izraelem.” /2 Krl 9:6

    Proroctwa mówiły również, o namaszczeniu Sługi Bożego którym był Jezus (Iz 61:1) Jezus sam stosuje te słowa do siebie (Łk 4:18). O tym też mówią też Dzieje Apostolskie:

    Dz 10: 38 Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą. Dlatego że Bóg był z Nim, przeszedł On dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła.

    Bycie namaszczonym przez Boga to nie to samo co bycie Bogiem. Wielu ludzi było namaszczonymi przez Boga królami. Jezus jest zaś tym królem którego władza miała zakończyć wszelkie inne królestwa (Dn 2, 44.).

    PAN PANÓW
    Jezus ma władzę od Boga i sam będąc przez Niego ustanowionym Panem panów, jest Mu podległy:
    1 Kor 15, 27. Wszystko bowiem rzucił pod stopy Jego. Kiedy się mówi, że wszystko jest poddane, znaczy to, że z wyjątkiem Tego, który mu wszystko poddał. /Ps 8,7.

    Mamy tu do czynienia z taką sytuacją jak z faraonem i Józefem (Rdz 41, 44.) będącym oczywistym obrazem Chrystusa.

    PAN
    Jezus jest nazywany Panem i Bóg jest nazywany Panem, lecz Panem nazywany jest w Biblii również Józef (Rdz 44,9 47,25), Ezaw (Rdz 32,6), Elizeusz ( 2 Krl 2,19 4,16 6, 5. 6, 15.), Mojżesz (Lb 11,28), Dawid (1 Sm 26,17 1 Krl 1,18 2 Sm 14,18), Heli (1 Sm 1,26), Booz (Rt 2,13), Salomon (1 Krl 3,17) król Izraelski(2 Krl 6,26), czy nawet król Aramu (2 Krl 6, 22.)…

    BÓG
    Jezus nigdy nie jest nazywany bezpośrednio Bogiem, fragmenty które mają o tym mówić wynikają z błędnej interpretacji. Chrystusowi przysługuje nazwa „bóg” w znaczeniu poślednim, jako wysłannik Boga i sędzia:

    J 10, 33 Odpowiedzieli Mu Żydzi: «Nie chcemy Cię kamienować za dobry czyn, ale za bluźnierstwo, za to, że Ty będąc człowiekiem uważasz siebie za Boga». 34 Odpowiedział im Jezus: «Czyż nie napisano w waszym Prawie: Ja rzekłem: „Bogami jesteście”? 35 Jeżeli [Pismo] nazywa bogami tych, do których skierowano słowo Boże – a Pisma nie można odrzucić – 36 to jakżeż wy o Tym, którego Ojciec poświęcił i posłał na świat, mówicie: „Bluźnisz”, dlatego że powiedziałem: „Jestem Synem Bożym?”

    Wedle słów Jezusa „[Pismo] nazywa bogami tych, do których skierowano słowo Boże”, a więc jest wiele takich „bogów” i Jezus ma prawo zdecydowanie też być tak nazwany. Zauważmy, że nawet wtedy jednak Jezus nie nazywa sam siebie Bogiem – lecz „Synem Bożym”, a jedynie faryzeusze rozumieli to opacznie za podawanie się za Boga.

    J 20,28 Tomasz Mu odpowiedział: «Pan mój i Bóg mój!»

    Jeśli Bóg jest w Jezusie i Jezus jest obrazem Bożym, a kto Go widzi, widzi również Ojca (J 14, 9.), to Tomasz widząc Jezusa widział również będącego w nim Boga. Poza tym słowo którego używa Tomasz można uznać za drugorzędne znaczenie „Boga” jako tego który od Boga pochodził: „bogami jesteście”.

    Nie można wziąć jednego fragmentu i zbudować na nim całego dowodu, bez uwzględnienia wszelkich sprzeczności i implikacji. Gdyby Pismo Święte mówiło o Jezusie jako o Bogu (albo części Trójcy) byłoby to zdecydowanie dużo bardziej jasne i widoczne, niż kilka opacznie przetłumaczonych stwierdzeń rzuconych na boku. Cała Biblia wyglądałaby zupełnie innaczej.

    Skoro dzisiejsi chrześcijanie za tak ważne uważają dokładne opisanie relacji między Ojcem, Synem i Duchem Świętym, a także sprawę podwójnej natury Chrystusa, dlaczego ówcześni chrześcijanie mieliby o tym jawnie i szeroko nie pisać?

    Można by tutaj rozwodzić się nad każdym fragmentem, ale ten komentarz i tak jest bardzo długi. Odsyłam więc do stron takich jak: blog.antytrynitarianie.pl czy antytrynitarianie.pl które dobitnie i wyraźnie pokazują błąd każdej z takich nadinterpretacji.

    Ad 3. Napisałeś: „Świadomość spełnienia oczekiwań mesjańskich i utożsamienie JHWH z Jezusem nastąpiła już I wieku.”.

    Błąd mógł wejść bardzo wcześnie do Kościoła, ale zapiski wcale tego nie potwierdzają.

    Np. Justyn Męczennik urodził się ok. 100 roku, został ścięty między 163 a 167 rokiem. Pisał np. tak:

    „Spróbuję cię przekonać, skoro zrozumiałeś Pisma, że to, co mówię jest prawdą, że jest inny Bóg i Pan, poddany Stwórcy wszystkich rzeczy, który bywa też nazywany Aniołem, ponieważ ogłasza On ludziom to wszystko, co Stwórca wszystkich rzeczy – ponad którym nie ma innego Boga – pragnie im oznajmić”. – Justyn Męczennik, Dialog z Żydem Tryfonem, rozdz. 56, w opracowaniu ks. Jarosława Brylowskiego.

    „Powracając do Pism będę starał się was przekonać, że Ten o którym zostało powiedziane, iż ukazał się Abrahamowi, Jakubowi, Mojżeszowi i napisane, że jest drugim Bogiem od Boga Stwórcy wszechrzeczy, innym co do liczby, lecz nie co do myśli.” – Justyn Męczennik, Dialog z Żydem Tryfonem, redakcja: Krzysztof Trawkowski, Wydawnictwo UKSW, Warszawa 2012, str 220.

    Czy w tych cytatach widzimy, że Justyn utożsamia JHWH z Jezusem? W żadnym razie! Uznaje go za „innego Boga” podanego Stwórcy – poza którym „nie ma innego Boga”.

    Justyn uważa zatem Jezusa za niższego od JHWH (który jedynie jest Bogiem w pełnym tego słowa znaczeniu). Justyn nazywa Jezusa „Bogiem” w znaczeniu drugorzędnym – jako tego, który został posłany przez Boga.

    Czy więc Żydzi w Starym Testamencie oczekiwali, aby Mesjasz był Bogiem?
    Nie. Mesjasz oznacza „pomazaniec” i był to tytuł przysługujący królom Izraelskim. Oczekiwali przyjścia Króla, „Sługi Bożego” którego Bóg ustanowił Panem i Władcą. Tak samo też myśleli o tym chrześcijanie:

    Dz 2, 36. Niech tedy wszelką pewnością wie cały dom Izraelski, że Panem i Chrystusem uczynił Bóg tego Jezusa, któregoście wy ukrzyżowali.

    Skrót nauki chrześcijańskiej znajdujemy w przemówieniu Pawła na Areopagu:
    Dz 17, 24. Bóg który uczynił świat i wszystko, co na nim jest, ten, będąc Panem nieba i ziemi, nie mieszka w kościołach ręką uczynionych. 25. I nie odbiera posług z rąk ludzkich, jakoby czego potrzebował, gdyż sam daje wszystkim życie i dech i wszystko. 26. I on z jednego uczynił wszystek rodzaj ludzki, aby mieszkali po całej ziemi, wedle postanowionych czasów i granic ich zamieszkania, 27. I żeby szukając Boga, jakoby po omacku go odnajdywali, choć nie jest daleko od każdego z nas, 28. Albowiem w nim żyjemy, i ruszamy się i jesteśmy, jak i niektórzy z waszych poetów powiedzieli, że i z rodu jego jesteśmy. 29. Będąc tedy rodem Boga, nie powinniśmy sądzić, że Bóstwo jest podobne do wyrzeźbionego sztuką i myślą ludzką złota czy srebra czy kamienia. 30. Ale teraz, porzucając te czasy nieświadomości, oznajmia Bóg ludziom, aby wszyscy wszędzie pokutę, czynili, 31. dlatego, że postanowił dzień, w którym osądzi świat w sprawiedliwości, PRZEZ MĘŻA, KTÓREGO NA TO PRZEZNACZYŁ i podał wszystkim do wiary, wskrzeszając go z martwych. 32. A usłyszawszy o zmartwychwstaniu, jedni zaczęli się naśmiewać, a drudzy rzekli: Będziemy cię o tem słuchać innym razem. 33. Tak tedy Paweł wyszedł z pośrodka nich. 34. Ale NIEKTÓRZY MĘŻOWIE PRZYSTALI DO NIEGO I UWIERZYLI: a był wśród nich i Dionizy Areopagita i niewiasta, imieniem Damaris, i inni z nimi.

    Jeśli nauka o tym, że Bóg za nas umarł, była w chrześcijaństwie od początku, dlaczego Paweł nie głosi jej ludziom, tylko mówi „mężu” przeznaczonym do tego by sądzić i zmartwychwstałym? Jak niektórzy mogli już „uwierzyć” skoro według niektórych nie ma tam jeszcze mowy o kwintesencji nauki chrześcijańskiej? To jednak jest owa kwintesencja. Paweł mając mało czasu wyłożył w najprostszych sprawach to o co w chrześcijaństwie chodziło. Nie powiedział, że Bóg umarł, lecz że postanowił osądzić świat przez męża którego na to przeznaczył – jest nim Jezus Chrystus.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

CAPTCHA ImageChange Image